ความหมายของเส้นแบ่งเขตแดนระหว่างประเทศ

      เส้นแบ่งเขตแดนระหว่างประเทศ (International Boundary Line) หมายถึง เส้นสมมติที่กำหนดขึ้นระหว่างรัฐหรือประเทศเพื่อแสดงว่าขอบเขตอำนาจอธิปไตยของรัฐหรือประเทศนั้น ๆ ได้มาสิ้นสุดที่เส้นสมมตินี้ เส้นแบ่งเขตแดนดังกล่าวอาจกำหนดขึ้นโดยอาศัยสภาพทางธรรมชาติหรืออาจเป็นสิ่งที่มนุษย์จัดทำขึ้นก็ได้ ทั้งนี้เส้นแบ่งเขตแดนระหว่างประเทศจะต้องมีการระบุรายละเอียดไว้ในเอกสารสัญญาและมีแผนที่ประกอบรวมทั้งมีหลักเขตแดนปักไว้บนพื้นที่ภูมิประเทศให้สังเกตเห็นได้ชัดเจน

ศัพท์เฉพาะบางคำที่เกี่ยวข้องกับการแบ่งเส้นเขตแดนระหว่างประเทศที่ควรทราบเป็นเบื้องต้น ได้แก่

การกำหนดเส้นเขตแดน (Delimitation of Boundary)

      หมายถึง การกำหนดแนวแบ่งเส้นเขตแดนกันไว้เป็นลายลักษณ์อักษรในรูปหลักฐานทางเอกสารสนธิสัญญาหรือกำหนดเส้นเขตแดนลงในแผนที่หรือแผนผังตามผลที่ได้จากการเจรจาแบ่งเส้นเขตแดนระหว่างประเทศของประเทศทวิภาคีในสำนักงานหรือบนโต๊ะเจรจาว่าแนวเส้นเขตแดนจะให้เป็นไปอย่างไร เช่น ให้เป็นไปตามสันปันน้ำ (Watershed) หรือร่องน้ำลึก (Thalweg) หรือสภาพธรรมชาติอื่น ๆ หรือเป็นแนวเส้นตรง

การปักปันเขตแดน (Demarcation of Boundary)

      หมายถึง การแบ่งเส้นเขตแดนระหว่างประเทศโดยการจัดตั้งคณะกรรมการปักปันเขตแดนระหว่างประเทศเพื่อร่วมกันชี้ชัดหรือเจาะจงลงไปว่าเส้นแบ่งเขตแดนของรัฐหรือประเทศที่กำหนดกันไว้ในชั้นการกำหนดเส้นเขตแดนนั้นจะอยู่ ณ ที่ใดในภูมิประเทศโดยคณะกรรมการปักปันเขตแดนดังกล่าวจะต้องสร้างหลักเขตแดนเพื่อเป็นเครื่องหมายลงในภูมิประเทศหรือบนพื้นแผ่นดินเป็นหลักฐานแสดงแนวเส้นเขตแดนระหว่างกันไว้ให้ปรากฏอย่างชัดเจน

บริเวณชายเขตแดนหรือแนวพรมแดน (Frontier)

      หมายถึง พื้นที่บริเวณชายเขตแดนซึ่งมีความคาบเกี่ยวระหว่างประเทศที่มีพื้นที่ต่อเนื่องกันและมีสภาพเป็นไปตามเส้นแบ่งเขตแดนระหว่างประเทศโดยไม่มีข้อกำหนดที่แน่ชัดว่าจะครอบคลุมบริเวณพื้นที่ทั้งในด้านยาวและด้านกว้างลึกเข้าไปในประเทศหนึ่งประเทศใดมากหรือน้อยเท่าใด

ชายแดน (Border)

      หมายถึง บริเวณพื้นที่ที่รัฐใช้อำนาจอธิปไตยของตนได้ภายในขอบเขตของแนวเส้นแบ่งเขตแดนระหว่างประเทศที่มีพื้นที่โดยรอบไปตามแนวเส้นแบ่งเขตแดนดังกล่าวโดยไม่มีข้อกำหนดที่แน่ชัดว่าจะต้องอยู่ลึกหรือครอบคลุมพื้นที่เข้าไปจากเส้นแบ่งเขตแดนด้านละเท่าใด

เส้นแบ่งเขตแดนทางบก (Land Boundary Line)

      หมายถึง เส้นแบ่งเขตแดนที่กำหนดหรือปักปันไปตามภูมิประเทศที่เป็นพื้นแผ่นดินรวมไปถึงลักษณะภูมิประเทศที่เป็นแม่น้ำ ลำห้วย หนอง บึง ทะเลสาบ และอื่น ๆ ซึ่งถือได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดินด้วย

เส้นแบ่งเขตแดนทางทะเล (Maritime Boundary Line)

      หมายถึง การกำหนดอาณาเขตทางทะเลโดยกำหนดให้มีเขตแดนทางทะเลหลายรูปแบบตามวัตถุประสงค์แห่งการใช้อำนาจอธิปไตยและสิทธิอธิปไตยของรัฐชายฝั่ง เช่น ทะเลอาณาเขต เขตต่อเนื่อง เขตเศรษฐกิจจำเพาะ เขตไหล่ทวีป รัฐชายฝั่งอาจมีอาณาเขตทางทะเลเพียงแบบใดแบบหนึ่งหรืออาจมีครบทุกรูปแบบก็ได้ขึ้นอยู่กับลักษณะที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ของรัฐนั้น ๆ